Ümit Sertçelik 1962 yılında İstanbulda'da doğdu öğrenimlerini burada tamamlayıp, çalışmaya başladı. Şiirlerinde genel olarak hayat, çaba ve sevgiyi tema olarak alan şairimiz en çok Recep SUBAŞI, Necip Fazıl KISAKÜREK, Ahmet Selçuk İLKAN, Dursun Ali ERZİNCANLI ve Oğuz SUBAŞI hayranıdır.
Ne olur gül,
Beni gördüğün zaman,
Sevgilim diyerek boynuma sarıl,
Sana geldiğim zaman.
Ne olur sevdiğini söyle,
Sana sorduğum zaman.
Koparma ümitlerimi yıkma hayallerimi,
Hepsi daha toz pembe.
Bakma öyle kötü kötü gözlerime,
Korkutma beni böyle,
Kırarcasına tutma ellerimi,
Sanki hırsını birşeyden alırcasına.
Ben,Kaderimin kollarına terkedilmiş,
Ben,yalnızlık çamuruyla yoğrulmuş,
Sevgisiz bir dünyanın çocuğuyum.
Umutlarım,kırık dallarda asılı kalmış
Uykusuz gecelerin puslu sabahları gibi
Neden yeşerirken solar ümitler? ...
Yaralıyım sevgiden,
Yaralıyım felekten,
Yaralıyım dostlarım,
Ta kalbimden.
Bİr Umuttu,
Kalbimdeki bu ateşi yakan,
Satsam şu kalbimi kimse almaz
Yıkıldı yuvam bir daha onarılmaz
Kime yalvarsam derdimi sormaz,
Çekerek öl derler çare bulunmaz.
Bir gün yaralı kalbim toprak olacak
Bu zavallı kalbim yalnız kalacak
Hayat yaşamaya değer güzelim,
Acılarda elbet bir gün biter güzelim,
Kalbimde yaşattığım bu sevgim
Mahşere kadar sürer güzelim...
Doldudur Kadehi, boş kalmasın elim
Kalbime gömdüğüm, hüzün dolu sevgim
Doldur be meyhaneci, bu benim
Her zaman ki kaderim.
Önce dayım,
Şimdi babam
Dayanabilirsen gelde dayan
Bahar mevsimi oldu şimdi hazan
Nasıl dayansın bunlara can
Birgün gelirde anam
Duvarda ki çocukluk resmime bakarsan
Birgün olurda anam
Sevdiğim yemeği yaparsan
Birgün olurda anam
Bayrama bensiz çıkarsan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!