Ümit (rahmetli babamın anısına)

çaresiz şu gönlüm mazide dolu
dileğim tanrıdan sabrını versin
yakında gelse hasretin sonu
sabrım kalmadı buna ne dersin

kucağımı açtım bekliyor seni
gözyaşlarımı gelince silersin
ne olur daha bekletme beni
bağrıma taş bağlar öyle gidersin

geçsede aradan bu uzun yıllar
sen eskisi gibi yine güzelsin
mazide kalıyor tatlı anılar
gelde bir gün anımız tazelensin

geçen günler geri gelirmi
kuruyan ağaçlar meyve verirmi
rüyada görsem razıyım
uykusuz gözlerim rüya görürmü