yolların özlemi çeker
hasretinde acısı
ayrılanlar özler
özleyenlerde ayrılır
bekleyenler umutlu
umutsuz olanlarda ağlar
Varsın gelmesin kimse
sen varsın ya yanımda
bir meltem misali tenime
dokunup gitme-yeceksin
kim bilir
kim duyar
Sessizlik
gökyüzü mesken eyledi sevginin sonsuzluğunu
yapayalniz sevdalar yaşadim hüznümle
pismanliğin kalintilariydi yüreğin
Cehennem ateşinde küllenen bedenim
rüzgarla havaya karışır
yinede uyum sağlayamadı dünyaya
neden yarını düşünür insan
kendinden korktuğu için mi?
umutsuz olması mı
savurdum arsızlığımı yarına
ses veren olmadı acılarıma
dertleşerek denizle
çığlıklaşarak vurdum kendimi kıyılara
fırtına misali dalgalara yanaşırken
kumdan kaleydi sığınaklarım....
Ne geceni seçerim
Ne de gündüzünü
Tepelere konarım bir kuş misali
Ve
Her tepede
Başka bir kuş olurum
zamansız sürprizlerin öfkesi
kızgınlıkların zemini olur
ne yapılır bilinmez
öfke bazen çığlıklaşır
insanın içinde
yinede içini dökme aracıdır
iniltili bir yaz akşamının ışıldayan ayına kaptırdım kendimi
gündüz güneş doğar diye
doğmamış bebeklerin ağlama sesleri kulağımda
çınlarken hayat nerde diye
beklemek neye yarar şu durgun yaşamda
dursanda akar hayat bilmediğin diyarlara
deniz yakamoza gebe kalmıştı
hayat yaşamanın girdabında
bir nefes olmak için vardı
ne zamanı durdurabiliriz
ne de biz kendimizi
yaşamak değil mi tek gayemiz
YAGMUR
yağmurla basladi hüzünlerimin eriyişi
sonbaharda dökülen yaprak misali
gözlerim sevdani aradi
bedenim ruhunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!