Derecek güllerim gönül bağımda
Üzerine konan bülbül istemem
Aşkından yandımda döndüm korlara
Bunda böylee derde derman istemem
Çektigim acılar hepsi yüzümde
Can dedim ben sana canımı verdim
Azrailim oldun canımı aldın
Dost dedim ben sana yolunda öldüm
Sen dusmanım oldun yolumu kestin
Bu nasıl dunyadır nere gideyim
Denizimsin benim düşüncelerine daldığım
Dalıpta vurgun yemiş gibi olduğum
Daglarımsın benim doruklarına sevdalandığım
Sevdalanıp soğuklarında yandığım
Fırtınamsın benim,rüzgarında savrulduğum
ANALIK ZOR İŞ
Benim anamdın ve kardeslerimin
Önce yavrularım sonra ben derdin
Bitmez anam senin çilenle derdin
Analık zor işbe canım anacım
Çekmekten usandım artık dertleri
Yalanmış dünyanin gercek yüzleri
Birgün olsun bile gülmedim içten
Görmedim gerçekten seven yarları
Yaşamak zor gelir benim ruhuma
Kahbe felek ne istedinki benden
Ayrılmadın birgun olsun peşimden
Ayırdın yarimle mutlu yasarken
Gülemedim; birgun olsun severken
Akıllandım uslandım kendıme geldim
Acıları unuttum ben seni bildim
Seni sevdim cani yürekten
Vazgeçtim herşeyden sana geldim
Hayatımı ömrümü ben sana verdim
Birgün olsun bana kıymet vermedin
Bense sevdim seni bunu görmedim
Yanıldım sevdiğim seni çok sevdim
Sevmeseydim keşke düşmezdim derde
Geçiyor günlerim hep acı dertle
Anamdan babamdan yarden ettiler
Darda kalmışım ya kakıp ittiler
Ben onları değil onlar yittiler
İçimdeki sevgiyi hep tukettiler
Bugun burdayim yarin olamam
Aldanma gönül aşkın narına
Gülün dalina hos kokusuna
Salınır düsersin yılan koynuna
Viran olur canın bir hiç ugruna
Çekme çekme gönül çekme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!