Ay ışığı ile yetinmesin istedim
Bu ülkenin çocukları
Kalem bunu yazabilir miydi söyle?
Keşke değişmemiş olsaydın
Mesala Eylül gibi
Yapraklarını dökseydin en mutlu ağaçların
ve ağacın yaprağındaki bir kurt gibi
Tutunabilseydin yaşama umursuzca
...
Yüzyıllardır bir gökkuşağı bekler
Dilek tutan insanlar ülkesi
Kızılhisar
Ümit Oğuz
Güneşi kibritle tutuşturan çocukluğumuz
Yağmurlu düşlerde kırıldı
son oyuncağımız
İnsan nedir biliyor musun?
Henüz değil ile artık değil arasında yaşayandır insan.
Yalıköy
İhtimal ki
bir kışı günü rastlayacağım sana
Buz tutmuş hüznüm eriyecek ellerinde
...
Sen bulutsuz bir gecede
Ölüme misafir oldun
...
İhtimal ki sen
Dünyayı hiç sevmedin
Ay çıplak
Kalem yazgıda
Nasıl da aydınlatıyor seni
Kimse geçmez yol
Mezar taşlarım
Hiç dönmeyecek ölülerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!