Ümit Kuşum (Kanatlan artık)

Gönül dağım aşmalıyım
Durduramaz yamaç beni
Hedefime koşmalıyım
Kuşatmalı amaç beni

Bilirim dikenli yoldur
Bu yolun çilesi boldur
Firakın gönlümden doldur
Vuslat gölüne saç beni

Bedel ödetir savaşım
Gariplik benim yoldaşım
Tezgâhında pişer yaşım
Gören sanır ilaç beni

Kör nefsim hile satarken
Mecalsiz kaldım batarken
Yüzümde şafak atarken
Kurtaramaz kulaç beni

Körelirken gör günümü
Kaldır dünya sürgünümü
Göster artık hür günümü
Düğümlerimden aç beni

Gözlerimde derdim kanar
Bazen yanar, bazen donar
Bozulmuş yüreğim onar
Yel savurur hallaç beni

Ümit kuşum, cana gelsin
Kanatlanıp bana gelsin
Görenler ben deli bilsin
Korkutuyor kıraç beni

Muradım sensin en büyük (cc)
Günahım sırtımdaki yük
Hazinenden rahmetin dök
Taşıyamaz araç beni

Durduramaz yamaç beni
Kuşatmalı amaç beni
Vuslat gölüne saç beni
Gören sanır ilaç beni
Kurtaramaz kulaç beni
Düğümlerimden aç beni
Yel savurur hallaç beni
Korkutuyor kıraç beni
Hazinenden rahmetin dök
Taşıyamaz araç beni