Ümit Kulesi Şiiri - Ömer Bayram Eroğlu

Duygu insanıyım tabi ki,
İyiyi,sürekli iyiyi,
Güzelliği ve dostluğu,
Yüzlerce hoş olan duyguyu,
İnsana yakışan şeyleri...
Yansıtmak boynumun borcu....

Kefenin cebinde,
Getirmek istemediklerimi....

Şairin işi kalb ve gönüldür,
Ümit aktarmaktır evrene,
Ve anlatmaktır bizi bize,
Fukara evceğizinde,
Tarhanasına ekmek bananları,
Yüreklerinin burcunda,
Ümit kalesini dikenleri,
Burcu burcu sevdalar çoğaltanları,
Umudu ekmeğine bananları,
Hayatın alevini soluyanları,
Bir altını inci bir tebessümle,
Bir acıyı tatlı bir bakışla,
Yıkık bir gönülü, yıkık bir kalble;
Değiştirenler gönlün kıblesi.

Dertlere çare olmak,
Bir ekmeği bölüşmek güzel,
Hak etmiyor çileyi Anadolum,
Toprağımız zengin, herşeyimiz bol,
Lâkin çare etmiyor yağmurum.

Üzmeyelim anaları,
Sineleri acıyla yoğrulu,
Göğe astıkları dua demeti,
Hakedene yeter bolca.

Çalışalım,üretelim,
Paylaşalım,dağıtalım,
Hoşluk yapalım, hoşluk bulalım
Hakkını verelim bu Vatanın.