Yaşam denen bir perde açıldı bizlere.
İnsan rolünü oynayalım diye.
Ağlayarak başladı herkes oyuna,
İlk zaman roller hiç değişmedi.
Bebek olduk çocuk olduk.
Ufacık mutluluklar besledi bizi
Yaşam denen kara kaplıdan almışım adımı
Ve yaşamaya başlamışım
Sevgileri ve iğrençlikleriyle
Adı belli bu yaşamı
Günleri ters çevirerek
Her gün bin kere milyon kere ölerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!