Ümit Işığım Şiiri - İsmail Enes Ünal

Hep gece yaşadım
Şafağa hasret,
Karanlığın;
Kavurucu susuzluğunda
Bir yudum ışıktı aradığım..
Ruhumun zindanlarını aydınlatacak…

Ve.. sen; beklenen, beklediğim..
Ömürlük gecelerin ardından,
Sen doğdun şafağımda
Nur yüzlü bebeğim..
Donmaya yüz tutmuş
Duygularım çözülürken,
Vücudumun bütün üniteleri
Aydınlandı,
Geçmişim, geleceğim, bütün varlığım
Nur'undan içmekte kana kana,
Işığın dolaşırken damarlarımda,
Gecelerde boğulan düşüncelerim;
Karanlığı unutmakta artık...

Evet, şimdi bu nurlu günlerde,
Bir sızı başladı kalbimin derinliklerinde
Tatlı bir sızı; özlem dolu, hasret yüklü..
Acıtmayan bir sevda sancısı…
Canımm, gülümm, birtanemm…
Nur yüzlü meleğim,
Meraklanma, üzülme benim için
Sevdan acıtmıyor gülüm,
Üzülmek sana değil bana düşer
Sevda adına üzülmek ne güzel
Bu tadı çok görmezsin bana bilirim
Sevgiyle kal birtanemmm…