Ümit İle Bekleyiş Şiiri - Mahmut Şimşek

Haber aldım Ankara’ya geleceğinizi
Sevindim bir tek kanadım yoktu uçmak için
Özlemim sevincim yüzümden okunuyordu
Sabırsız dört gözle bekliyordum gelmenizi.

Ben erken kalkmak için erken yatmak istedim
Bir sağa bir sola dön bir türlü yatamadım
Sıkıntı çöküyor üstüme başaramadım
Saatler geçmiyor sabah olmuyordu sanki.

Gecenin hayli geç bir vakti saatler sonra
Biran kendimden geçmişim dalmışım uykuya
Eve yakın bir cami var yanı başımızda
Sabahleyin ezan sesiyle uyandım, o an.

O, ezani Muhammed-i ki ne güzel ezan
Dinlerken kendimden geçtim cennetteyim sandım
Kıbley-i kabe’ye döndüm ellerimi açtım
Dua ettim çocuklara vasıl eyle yarab.

Ancak gecikmeli olarak geldi araba
Bakışlarım hüzünlü yüzümde acı keder
Yuvamın direği çocuklarımın anası
Yanında küçük ceylan yavrusu güzel kızım.

Özlemişim ki kollarımı açtım yavruma
Uçarcasına atladı yavrum kucağıma
Özlemim hasretim biricik güzel yavruma
Ne büyüksün yarabbi kavuşturdun yavruma.

Öyle sıkı sıkıya sarıldı ki boynuma
Öyle tuttu ki boynumu ayrılmamacasına
Yüzünü gözünü saçını yanaklarını
Hasretle incitmeden öptüm dakikalarca.

Bizi gurbette sağ salim kavuşturdun yarab
Çocukları için ekmek peşinde koşan
Yavrusuna sılasına yuvasına hasret
Bizim gibi garipleri de kavuştur yarab.

Sevdiğine sevdiklerine hep uzak giden
Hasretini sevgisini hep bağrına gömen
Bütün dünya gariplerine yardım et yarab
Biz gibi onları da kavuştur yarab amin.
YAZAN VE DERLEYEN
MAHMUT ŞİMŞEK
ADIYAMAN