Sen...
Sen içimi ısıtan bir gülüş
sen yorgun akşamlarda
söylediğim şarkı dudaklarımda
farzetki benimsin artık
farzet ki delice aşıksın bana...
Sen kalbimin yegane sahibi
seninle güzel seninle manalı
sensizken ben
bir deli tiyatrosundan farksız
bir ölü evinden neşesiz
köhne ve menzili olmayan
bir gemi misali
bu dünya....
Bak şimdi gözlerime
uzun uzun bak öylece
içine bıraktığın tohum
gün gelip yeşerince
biriktirdiğimiz hasretleri
kaybettiğimiz her dakikayı
telafi edeceğiz seninle
elin ellerimde
gözlerim gözlerinde
yüreğimde bitmez sevgin
mahşer gününe dek
benim olacaksın....
Kayıt Tarihi : 8.5.2010 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mete Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/08/umit-ii-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!