Ümit Göker Şiirleri - Şair Ümit Göker

Alışırım diyordum yokluğuna
Ama alışmam mümkün değil
Her oturduğum her yürüdüğüm yer
Seninle dolu
Peşimi bırakmıyor hatıralar
Gözlerim dalıyor eski günlere

Bir sen bir ben kaldık
Sevgiye susamış
Bak herkes mutlu
Sevgiyi yüreklerinde stok yapmış
Bir sen bir ben kaldık
Liseli aşıklar gibi

Bende sevdim, bende özledim
Bu kumsalda bende yapayalnız saatler boyu...
Martıların hüzün dolu şarkısını dinledim
Tek dostum kıyıya vuran dalgalar
Tek ışığım parlayan yıldızlardı
Beni iliklerime kadar titreten

Yine karanlık çöktü, Bahariye'ye
İçli bir şarkı takıldı, karanlığın beline
Bir kadeh yarenlik etti, sevgiliye
Rüzgar uyudu, martı sustu, yalnızlık göz kırptı

Bir sigara yaktı, düştü yollara

Birbirini delice seven yıldızlar
Karanlık gecelerin sessiz dalgalarında buluşmuşlar
Bir zamanlar elele dolaştıkları bulutlar
Yılların derin boşluğuna kayıp
Birer damla sel olmuşlar
O baharla yeşerip hazanla solan yapraklar

Bir şiirin baş ucuna
Düşlerimi yerleştirdim
İçinde sen olan
Sen kokan düşler
Ve mısralar
Mısralar boyu

İstediğim bir tutam sevgiydi,
Gönül kelebeğinden,
Öptüm,okşadım,sevdim,
Uçup gitti ellerimden,
Ya zaman doğru değildi yada ben,
Bir çok şeyi paylaştım,

Aşkın narı sarınca
Hüznün gölgesini
Mülkün şehveti uçarmış
Yüreğin kelepçesi açılır
Kelebekler sevdaya koşarmış

Küçücüğüm diyordu adam küçücüğüm, seni taşıyamam,
Ellerim küçük, ayaklarım küçük, bedenim küçük,
Bunlar sorun değil dedi kadın
Küçücüksün ama yüreğin büyük
Ne yatağa sığarsın sen, ne de toprağa
Cesur ol yeter ki sahip çık yarınlara..

Zaten paramparçayken dünyam
Neydi yaşadığım afet-i azam
Gecenin en umulmadık yerinde
Bir ışık belirdi penceremde
Korkma dedi kapat gözlerini
Dinle sessizce aşkın dizelerini