Gözlerime gün doğmadan suya düştü hayallerim
Mehtabı bile ürperti veren kimsesiz bir karanlıkla büyüdüm
Geçmişin duellosunda sırtından vurulmuşsa anılar
Güllerin heybetinde unutulmuş bir kır çiçeği burukluğu durur içimde
Varsın isimsiz kalsın ben koyamam adını
Bu garip yalnızlığın adını sen koy anne
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta