Ümit'e Gider Şiiri - Ahmet Özdemir

-Ümit Kaftancıoğlu'nun anısına-

Hanak’tan içeri Saskara yolu,
Umarsıza umar, Ümit’e gider.
Aydınlık günlere özlemle dolu,
Gider 'Garip Tatar' Ümit’e gider.

Nice Pir Sultan'ı bol eyleyenden,
Koroğlu kolunu kol eyleyenden,
Atatürk yolunu yol eyleyenden;
El alır, pay kapar Ümit’e gider.

Sırtında bir kaftan, özünde ferman,
Elinde, belinde, dilinde harman,
Göze göz, söze söz, dizine derman;
Dost dost diye kalkar Ümit’e gider.

Atalardan gelen geleneğiyle,
Bitmez hoşgörülü göreneğiyle,
Haklının yanında düzeneğiyle,
Işıl ışıl yanar Ümit’e gider.

Dorutay sırtında bir başka hazda,
Dönemeç dönemeç türküde sazda,
Gönül bahçesinde baharda yazda,
Bir menevşe açar Ümit’e gider.