Ümit Dünyası Şiiri - Pınar Alkan

Ümit Dünyası

Karanlık bir sabaha uyanıyorum,
Düşlerim yarım, hayallerim kırık.
Hayatın yükü omuzlarımda ağır bir taş,
Her adım bir imtihan, her nefes bir mücadele gibi.

Gözyaşlarım düşüyor zamanın ellerine,
Kaybolan her hayal bir yıldız gibi sönüyor.
Yorgunluk içimde bir gölge bırakmış,
Ve dünya sessiz bir acıyla çevrili.
Bazen sınavlar öylesine ağır gelir ki,
Yüreğim, kederin kıyısında sallanır.

Ama bir köşede hâlâ bir kıvılcım var,
İnatçı, sessiz, kırık ama sönmemiş.
O kıvılcım sadece benim değil;
Yanımda yürüyen insanların da ışığı.
Ve birlikte geçtiğimiz her imtihan,
Bizi biraz daha güçlendirir, biraz daha insan yapar.

Bazen düşerim, bazen vazgeçmek isterim,
Ama bir ses fısıldar kulaklarımda:
“Her acı bir öğretmendir, her gözyaşı bir yol gösterir.”
Ve o fısıltı, kayıpların ortasında bile
Bir umut tohumu ekmeye devam eder.

Görürüm etrafımda yorgun insanları,
Kaybolmuş umutlarla, kırık düşlerle dolu.
Ama aynı zamanda direnenleri de…
Yeniden başlayanları, vazgeçmeyenleri…
İşte onlar bana güç verir,
İşte onlar bana ümit taşır.

Yol uzun ve taşlı olabilir,
Bazen dönmek ister insan, bazen unutur adımlarını.
Ama hatırlamak da bir cesarettir;
Unutmayı istemek, yeniden başlamak demektir.

Kayıp umutlarımızı toplarız bir bir,
Her yara bize sabrı, dayanmayı öğretir.
Ve yavaşça fark ederiz ki;
Karanlık en derin olsa da, ışık hep var.

Hayat bazen acımasız bir rüzgâr gibi eser,
İnsan kaybolur, yorgun düşer, düşler kırılır.
Ama içimizdeki kıvılcımlar,
Birbirimize tutunarak yeniden başlatır bizi.

Ve biz yürürüz ağır adımlarla,
Ama yüreğimizde taşıdığımız o ışıkla.
Yol nereye giderse gitsin,
Hatırlamak ve unutmamak,
Bizi diri tutar,
Bizi bir arada tutar.

Çünkü Ümit Dünyası,
Acıyı bilenlerin, kaybolanların, vazgeçmeyenlerin,
Ve yollarında ışık arayanların hikâyesidir.

Her gözyaşı bir yıldız olur geceye,
Her kırık düş bir yola dönüşür yeniden.
Ve insanlar, yorgun ama umutlu,
Kendi Ümit Dünyalarını birlikte inşa eder,
Birbirinin ışığında, birbirinin umudunda.

Ve imtihanlar…
Ne kadar ağır olursa olsun,
Bizi biz yapan,
Bizi hayatta tutan
O gizli, sessiz öğretmenlerdir. 🌿