Birden karşıma çıktın.
O sisli dünyanın,
Karanlık örgüsünü sökerek.
Bir damla gibi düştün,
Kalbimin her köşesine.
Nasıl oldu anlayamadım,
Bir kabus muydu yoksa,
O fırtınalı yağmurun sonu,
Dinmek bilmeyen kederin,
Yalnızlığımın.
Ne olursa olsun,
Artık biliyorum,
Ümit dolu gözlerle,
Seni çok seviyorum.
(5 Nisan 1976
Kadirli)
Kayıt Tarihi : 26.11.2006 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
''Gülüşün Yeter'' şiir kitabı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!