Koştum, yollar aşındı...
Geride bıraktığım yollar haykırdı ümitsizliğimi
Ağaçlar hüzün çiçekleri ile bezendi tane tane
Güneşin aydınlatmadı hiç yollarımı
Haykırdım vuslat namelerini, ama
Hep virajlar sardı menzilimi
Bir yanım dağ bir yanım uçurumken
Tutunamadım hiç gönül düzlüğüne
Defalarca vurdum kapına usanmadan
Yolcunun çaresizliği ile sığındım eşiğine
Bir duvar gibi kapılar, hiç çare yok
İçeriden açılmadıkça giremem ki kalbine
Gözüm görmez ayaklarım tutmaz artık
Bî çare gönüllerin yardımı gelmedikçe
Haykırdım semaya aşkımı, münadi misali
Ummadık bir anda aralandı kapılar
Kayıt Tarihi : 8.10.2019 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikaye çok derin. Gelecekte görüşmek üzre
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!