Rotası olmayan gemilere rüzgâr ne yapsın?
Şaşırmış mermiyi hedef mi arasın bulsun?
Bakışlarınla çakışmayan gözler ne yapsın?
Gönül bahçeni bulamayan sevdam kahrolsun?
Baharı getiren kardelen dağlara ne yapsın?
Gözlerin buzulların üzerine güneş olsun
Yüreğimin yollarındaki buzlar yok olsun
Bu beden uğruna akan sevdama yol olsun
Güzel gözlerin bahçemi süsleyen çiçek olsun
Gül dudakların ruhuma inleyen nağme olsun
Adını söylemeden çarpan şu kalp dursun
Zamanında seni bulmayan felek ne yapsın
Sana doğru akmayan sevda seli kurusun
Sen; karda açan çiçek gibisin âlemine
Sahrada vaha; çölde serap; dua dilime
Düşüncelerin dipsiz kuyu geçmişime;
Bakışların sonsuz ufuk geleceğime
Geç mi kaldın? Erken mi geldim; sana, sevgine?
Neresindesin yazmadığım son şiirimde?
Gel otur kuş tüyü yastık ve minderinde;
Yüreğimin en derinlerinde başköşesinde.
Bulmamış, bulamasın kimse seni içimde.
Çiçek açsın bu yürek sana; çiçek diye
Rüzgâr ol; rotası olmayan dümensiz gemime
Hedef ol; sevdasını arayan yüreğime
Bakış ol; güzel görmemiş ama gözlerime
Sevda ol; son demlerini yaşayan gönlüme.
04–03–2009 Mehmet YILMAZ
Mersamet YılmazKayıt Tarihi : 26.7.2009 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
son bişey ben seni tanıyormuyum bilmiyorum ama senin beni çok iyi tanıdığını anladım.
Umutsuzlu değil aslında
söylerim ama şiirin sihiri kalmaz
çünkü şiir, şarkı, roman v.b. nde anlatılanlardan ziyade
yazılanların okuyanların kendi öykülerindekilerle örtüştürdükleri haz verir
Eğer şiirlerimde yazdıklarım Senin öykünün herhangi bir yeriyle örtüşebiliyorsa senin yüreğinin bam teline dokunmuşum demektir.
Sanırım senin öykündede umutsuzluk ve dert var...
:)
TÜM YORUMLAR (6)