Hayat adında bir yola düştüm
Yokuşum perişan düzüm perişan
Yazında dondum kışında piştim
Baharım perişan güzüm perişan
Sanki şu hayatta insanlık varda
Kırların çiçeğine konan kelebek olsun
Dağların eteğinde koşan kır bir at
Çöllere düşen Mecnun, taşları delen Ferhat
Farketmez, kin sevsrse sevsin adları hasret olsun
Kaynağı alevlaenmiş göller ibret olacak
Her akşam karanlık çökünce
Başlarız biz hasretle dertleşmeye
Hep seni anlatırım ona
Hiç bıkmadan dinler beni sessizce
İhanet etmez bana hasret
Sırrımı vermez hiç kimseye
Geçti aylar neyleyim
Göremedim ben yüzünü
Seninle yaşadım,sevda ile hüznü
Özledim inanki herbir sözünü
Sen gülerken oralarda ben ağlıyorum sevgilim.
Geçsede gençliğim yine seni seveceğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!