BİR KUŞ OLSAYDIM SENİNLE GÖKYÜZÜNDE
HER ŞEYDEN UZAK HAYALLERİN ÖTESİNDE
BİZİM DÜNYAMIZ OLSAYDI SEN VE BEN İÇİNDE
AYRILMAZDIK EBEDİYYEN EL ELE...
Biri üç yaşında, birisi dört yaşında
Bazen tok, çoğu zaman aç yollarda
Evleri yok, meskenleri sokaklarda
Belli ki annelerinin yok aklı başında
Anneleri bir çukura düşmüş zamanında
Seni nasıl sevdim inan bilmiyorum
Zaman geçtikçe kendimi sende buluyorum
Nasıl oldu diye kendime soruyorum
Gönlümü hatırladıkça ağlıyorum.
Ne desem ki kalbime bilmiyorum
İnsan önce kendinde hata aramalı
Zira kimse kimseyi dinlemez adamakıllı
Bende ki noksanlık senden kaynaklı
Ortalık yerde gezinipte deme delikanlı
Lisanı münasip ol kimseyle olma bıçaklı
Sıkışmışken sası bir geceye yapayalnız
Günler birbirini kovalıyordu aralıksız
Gündüze gebe kalmışken gece amansız
Sürüler başı boş savruluyordu çobansız
Ve birden sen revan oldun yoluma atsız
Bir gün günlerden öğlen ikindiye göz kırparken
Toplandık telaşla biri geldi mükemmel gözüken
Beyaz gömleği güneşten yanık teniyle girişken
Kendinden emin yürüyor belliki tecrübesi etken
Akabinde günler günleri aheste kovalarken
SEN GELDİN
Sen geldin, şehrimin kandilleri
Göz kırptı sokaklara, hayale.
Rüzgar fısıldadı seni, sessizce,
Her köşe başına gidince.
Bir kuş olsaydım seninle gökyüzünde
Herşeyden uzak hayallerin ötesinde
Bizim dünyamız olsaydı sen ve ben içinde
Ayrılmazdık ebediyyen el ele...
Ben seni ne baharda ne yazda,
Ne sonbaharda ne de kışta sevdim.
Olurda bahar yaza döner,
Yaz sonbahara, sonbahar kışa,
Kışda bahara döner.
Ben seni sende sevdim,
Sensiz bilmem kaçıncı günüm
Bahçem de öksüz kalmış tek gülüm
Karanlıklara sığındım gülmez yüzüm
Sen yoksun fark etmiyor dünüm bugünüm
Birden aklıma geliyor güzel gözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!