Sessiz bir şehirde, kapalı bir kutu içinde yalnızım şimdi.Dışarısı çok soğuk hafiften esen rüzgarın uğultusu titretiyor, iliklerime kadar yorgun bedenimi.Sana gelen yollar kapandı artık, bu şehir tutsak etti beni kendine.Biliyorum uzaklarda bir yerler de sende bekliyorsun beni. Seni seven kalbimi unutmasın, söyle o ela gözlerine. Unutmasın, bırakmasın, bu yorgun bedenimi 4 duvar arasında bu sensiz, bu sessiz şehirde.
Bomboş sokaklar da, ıssız yollar da
Yalnız odalar da, sessiz duvarlarla
Kendini yalnız hissettiğin buruk anlar da
Gün gelir sen de bir dost hatırla
Oynadığımız oyunlar da, yürüdüğümüz yollar da
Bir sen olmalısın aslında,yanı başımda ve biraz uzağımda.Sabahları güneş gibi doğmalısın mesela.Belki de bir yıldız olmalısın, bir dilek tuttuğumda.Bazen bir şarkı olmalısın, seni her hatırladığımda.
Ya da bir şiir olmalısın aslında bir kalp uzağımda
Ve şair der ki "Mutluluk bana o kadar uzak ki koşuyorum düşüyorum,yürüyorum düşüyorum,oturuyorum bekliyorum, ne bir adım ileri gidebiliyorum ne de bir adım geri dönebiliyorum. Araftayım, ne yana dönsem bilemiyorum"
Ne bir şair anlatabilirdi gözlerindeki yeri.
Ne bir şiir yazılabilirdi gülen yüzüne.
Ne bir annenin merhametindeydi aşk.
Ne de yağan yağmurun damlalarındaydı sevdam.
Ne benim içimdeydi sen, sen bendin ben de sen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!