Büyülü loş akşamlarda
Çırpınan cılız dalgacıklar..
Ömür denizinin sessiz kıyılarına,
Ayrılık ve vuslatın
Kelâmını döküyorlardı..
Vuslat;
Dalgaların sivri uçlarında
Ayrılık ise;
Derinliklere doğru,
batıp çöktüğü görülmüştü..,
Demek, vuslat bir ümit
Ümit ise yaşamaktı..
Aralanan yorgun göz kapaklarından
Ufkun loş ışıkları içeri süzülüp girdi,
Gözleri parlatıverdi..
Eskimiş iki yüreğin karanlığı az da olsa,
hafifçe aydınlanıverdi,
Birbirlerine bakıp tebessüm ettiler,
Ümit bu işi başarmış,
batmaktan kurtulmuştu,
Ayrılık ise derinlere doğru,
batıp, kaybolup gitmişti..
08.05.2011
Kocaeli
Kayıt Tarihi : 8.5.2011 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Maşaallah barakallah manası muhtevası her şeyi ile çok güzel ve değerli bir emek semeresi. 'LATEKNETU MİN REHMETİLLAH'
TÜM YORUMLAR (11)