Ümit... Şiiri - Aziz Hakan Çiftçi

Ümit...
Tüm umutlarımı bağladım
Zifiri karanlığa
Her kaçışında bağlandım
Ve...
Her gidişinde
Yandı tutuştu kalbim
İzin vermedim içimde bir zerre karanlığa;
Şu kardelenlere and olsunki
Zanbak ve papatyalar şahidim olsunki
Ben yaşadıkça
Bir ümit...
Seni bekleyeceğim
Ve
Yer vermeyeceğim içimde bir zerre karanlığa

İster git...
İster kaç...
Ve istersen aşşağla beni
Allahım bitmesini ümitlerim...
hayatın rüzgarı atmasın
beni senden başkasına
Ant içmişsen eğer
Yok etmeye ümitlerimi
O zaman vur beni!
Sende kurtul bende...
Ve...
Kurtulayım artık,
Sensiz hayal kurmaktan