Ümit Şiiri - Cihat Şahin

Daraldı zamanım bitiyor ömür
Tam yarım asırdır bitmedi ümit
Tükendi enerjim kalmadı kömür
Bunca kedere, yetmiyor limit

Saadet asrına, koymadı kader
Felaket çağında yaşamış peder
Keşifte yüzde bir, olmazken heder
Benimki sadece bir kuru ümit

Bakamam yüzüne görsem resulün
Veremem cevabın, niye nasılın
Zakkumdur meyvesi bunca tahsilin
Lal olur şu dilim, olurum samit

Takıldım yıllarca fena peşine
Gafilce yattım dünya döşüne
Def olmaz belalar, sardım başıma
Zahirde hay idim, manada camid

Mahvetti hakiri şu asrı ahir
Kararan özümü yansıtır zahir
Deryada yunsam da olamam Tahir
Beslerim sadece gaffara ümit

Her şeyim taklit, tonla kusurum
Amelde ihlâsta nakıs kasırım
Umarım o olur, sonda nasırım
Yazar deftere bir fakir hamid

El âlem gülerken, hüzün var bende
Elemin izleri görünür tende
Gülmedim ölür mü bu hakir bende
Ne olur rahmetten kestirme ümit

Şakımak isterim konuşmaz dilim
Hasretten dilinmiş, kalp dilim dilim
Perişan halimi resmetmez film
Hasseler diyor ki; “onadır ümit”

Huzurda dursam da, bilmem huzuru
Fark edip derk etmem, kadim nazırı
Ya rabbi ne olur gönder hızırı
Gönlümü yeşertsin, kalmasın camit

Gözyaşım kurumuş akmıyor damla
Çöl olmuş âlemim, tarifsiz gamla
Sen gönder rahmeti, olsa da damla
Senden gayrıya beslenmez ümit

Bülbüller öterken burkulur içim
Ötmeme manidir bilirim suçum
Halime dilime ver güzel biçim
Kurtar vartadan, kıl beni hamid

Düşüncem dumurda, hamdır semere
Aklımı kalbimi, sok sen tımara
Benzetme kulunu, cahil hımara
Öğret cihadı kıl beni Cahid

Bilemem ömrümü kaç saat kaldı
Beklide dakika saniye kaldı
Sayarım Azrail canımı aldı
İmanım hak dine ol buna şahit

Unuttum vakti, na meluf akit
Zamandan kıymetli zannettim nakit
Konuştur ilhamı, dinleyim sakit
Lütfeyle kuluna olayım şehit

Kulağım kirişte gözüm ufukta
Aradım yıllarca, koştum afakta
Aratma rızanı yeter nahakta
Yeniden vereyim ben sana ahit

Vahitte ehadda söylerim sensin
Meniden beni Âdem edensin
İlahi sevk ile beni güdensin
Zühtlüğe sevk ette, olayım zahit

Dört hatveye, onları indirmiş yetkin
Sabırsız sabrımı, kandırmış etkin
Elbette sen teksin, İslam dır hak din
Nefsimi ıslah et söylesin “vahit”

Nefsi emmare olur mu razı
Hidayet verirsen öğrenir tarzı
Yaparsa ihlâsla, sünneti farzı
Gelecek yerine verilen ahit

Makam-ı marziye, uhdende senin
Müsait vermeye kudret ve şanın
Olur, mu rakibi böyle sultanın
Dünya reddetse, ben varım şahit

Kalbimi kalıba ettirme malik
Gönlümü dünyaya kıldırma talip
Ağlatma ruhumu, nurunu alıp
Nefsiyle ceht eden eyle mücahit

Adabı unuttum söyledim uzun
Bu yola sevk etti bahsinde hazzın
Beni de listeye bendeniz yazın
Rızandan bir lahza kılma ha baid

Ne oldum sahabe, nede bir Salih
Böyle haslı çok gördü talih
Tard etme kapından eyle bir Falih
Hüsn-ü zandır bu sırf sana ait