Kader ağlarını ördüğünde
Benimkini çileden örmüş
Saadeti uzak
Sade cefayı reva görmüş.
Bunca yıl yoruldum
Didindim koştum
Bu gün elimde kalan
Izdıraptan sarhoştum.
Herşeye küsüp
Boynumu büktüğüm an
İçimde beliren ümitle
Hayata bağlanırım bir an.
Yegâne dost ümittir
İnsanı teselli eden
Halbuki ümitte boştur
Hayattır elden giden.
05.12.1956
Ayşe Kamuran AykırKayıt Tarihi : 26.2.2007 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yarınların ne getireceği ne götüreceği belli değilki ümitlenmeyelim.
Umut yaşamı ve duyguları besliyor.
ya birde tüketirsek halimiz nice olur.
tükenmemesi dileğiyle kutlarım.
saygı ve sevgilerimle.
İnsanı teselli eden
Halbuki ümitte boştur
Hayattır elden giden.
hayat elden gider belki...
ama ümitsizlik hayatı karanlığa sürükler...
ümit aydınlıktır....
ümit pencerenin aralanmasıdır..
selam ve saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (2)