Ümit Şiiri - Maruf Özülkü

Beşerin aklı kaçtı hal -i alem perişan
Ümidi kaybetmeyiz, diridir hâlâ imân

Kaç kez küsüf etmişti beşeriyet mâzide
Hak'tan uzak olunca, oldu hep zarar dide

Zülumet ve, ufunet iblis cemiyetinden,
Ancak aşkla imanla dirilecektir insan.

İnsan, nefse rest çekip, insan gibi diyecek:
Yeter yapay tavırlar, yeter sinsi virüsler

Büyüyecek insanlık, küçülecek kaprisler
Kasılmayacak kimse, ezmeyecek habisler

Garip, fakir ve  masum dillerle söylenecek
Konçertolar susacak, şarkımız dinlenecek

Merhamet iklim olup, ısıtacak her yanı
Bahar gibi bir haşir, bir inşirah gelecek

Uzun yaz vakti gibi güneşli günler gibi
Gerçek bir huzur faslı bekliyoruz-olacak

Bir gül güzelliğinde canlı allı bir hayat
Bir sürür rayihası dört bir yana dolacak.

Bir dua, tılsım olup şen edecek dünyayı
Bir hasbî davet ancak, sahi eder hülyayı.

Saklıdır güne çıksın, bereket çınarları
Toprak fidana nazır, çürütme baharları