Üzüldüğüme bakma sen, aslında kendime geldim ...
Mutsuzluk okyanuslarında dibe vurup, yeniden hayat'a döndüm,
İkimizin birleşmesi ; ferhat ın dağları delip aslı sına kavuşması gibi bişeydi...
Tut ki !!! iç tanışmadık ,tutki hiç koklaşmadık,hiç öpüşmedik ,kuçaklaşmadık, hatta sevişmedik...
Kokun .... O kokun varya aylarca tişörtümü yıkatmayan...
O..... '' O '' ensemden ilk defa birinin öpebilme cesarteini göstermesi...
Raydan çıkmış kalp atışları ve nefeslerimiz iradelerimizi zorlayan an'lar...
Arzu var evet ama bambaşka bişeydi bence yıllarca tazeliğini koruyan.
Lal olup diller gözler mahcup utangaç kaçamak sevişiyordu seninle..
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensiz gecelerin dibinde Karanlık odamın ortasında Gözyaşlarımla parlayan mum ışığında Saat 03:17 yazılmıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!