Doğ, ey fikrimin güneşi! Kalksın üzerinden bulut,
Bu ölü vicdanı canlandır, ateşinle ısıt!
Şaşırırım, o doğru yola sevk etmezse;
Her tarafımda isyan alevi, sönmez asla, o söndürmezse
Bir ölüm çukur undayım, yoktur kurtuluş, o
kurtarmazsa;
Tutunacak dal yoktur ebediyen, o gelip ip uzatmazsa.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta