gecenin içinden parlayarak bakan biricik yıldızım solmuş...
gündüzün en gece yüzlü aydını bu kadar düşmanken güneşe,o da en güzel gecelerini unutmuş...
giden sevgili arkasında hatıralar bırakırken,geridekinin bildiği vefasızlık olmuş...
en güzel maviler denizin olurken,kan bulaşmış temizliğine kan...
yeşiller ağaçlarına güvenirken kesilmiş en güçlü dal...
meğer bu kadarmış en büyük,en güçlü dediği sevgisi...
dost dediğin gözü parayla örtülmüş...
at önüne şu itin istediği birkaç meteliği...
yak gemileri bırakacak onlarda yarı yolda batıracak ümitlerini okyanusun ortasında...
koşma artık biten sevginin arkasında 'yoruldum' de kabul et yorulmasanda gittiğini,unuttuğunu,öldüğünü...
Kayıt Tarihi : 18.4.2009 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!