Ümidin Şiiri Şiiri - Halit Özdüzen

"Gelesim yok, gelemem" diyordun!
Yine de gelirsin ümidiyle indim sahile,
sana söylediğim saatte....
ürkek adımlarla yürüdüm
her zaman ki buluştuğumuz yere...
masamız oradaydı, sandalyen orada
sakin deniz, çığlık çığlığa martılar
piyanoda sevdiğni şantöz
her şey yerli yerinde..
önce ümitlerimi
ve bizle ilgili planlarımızı koyup
sonra seni oturttum masaya
sandalyeni gözlerimle çekerek....
İlk günkü gibi,
çekinerek gözlerine bakarken
garson geldi bütün saygınlığıyla,
"ne içersiniz efendim" dedi
iki çay dedim
adam bir sandalyene bir de bana baktı
sorgular gibi
ben yine de geleceğinden emin
"iki" dedim. sessizce....
gelmezsen çayın soğuyacaktı!