kelimeler susmuş
belki de dili tutulmuş
belki de acizliği
belki de umuda koşan yolda
yolunu şaşırmış...
belki de,
çok normal
kalınca insanların eline
mahkumiyeti esareti
çaresizliği
güyaların gölgeleri...
ne eylersin
ruhu
ruhsuzluğa takipteyse
can canında çoktan kaybolmuşsa
rotası mechul
aslında dini
en büyük inançsızlıksa...
sustu alem
sanmayın teslim oldu,
tek
yasları hüzünlere yaslanmış
yaşıyor acısını içen de
şaşkınlık yüzünde
olmasına
rağmen
baharı ümidinin arifesinde...
(Berlin,12.01.2016)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 13.1.2016 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!