Ölüm kadar yakındı hayallerim gerçekleşmesi için bir hamlemi bekleyen , avuçlarımın içindeydi kaderim beraberinde de ümitlerim cennet kadar da imkansızdı sevdiğim , orman gibi hesapsızdı sevgim , her köşesine kadar hazırdı hayalimdeki evim , uzanmıştı beline ufak ellerim , izliyordu köşeden mavi gözlü bebeğim... O sözleri unutmadım ama" sevmiyorum gideceğim" nasıl anlatılırki bilmem kal , yapma , öleceğim.
Müslüm ErdoğanKayıt Tarihi : 14.5.2019 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müslüm Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/14/umidime-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!