Ümidim Yoktur Şiiri - Yunus Akkale

Çekmiştin bunca sene külfetini
Hali. ahvali sordun da ne oldu.
Yıllar geçer yapmaz ziyaretini
Ölünce kabre vardın da ne oldu.

Gözleri bakarda yoldan tarafa
Bir resmin koymuştu tozlanmış rafa
Çeki düzen ver. her gün her tarafa
Cansız bedenini sadrında ne oldu

Bir selamın söyle, ederken veda
Hiç sesin kalmıyor, dağlarda seda
Ömrünü harcadın, binlerce feda
Dikensiz gülü, derdinde ne oldu.

Duygudan uzakta, sevgiden kısır
Dünya durmuyor da, zamane asır
Hoş olursa gönül, yeterde hasır
Yünden yatağa, girdinde ne oldu.

Öyle uykuya yat. haşire kadar
Ayıldın bayıldın da. saydığın davar
Şöyle yapışıp, sarıldığın diyar
Bir ömür emek, verdinde ne oldu.

Hatırın sayarım, huyuna kurban
İlmini severim, neyime urban
Gülistanda güller, yok ise bağban
Hile düzen, çevirdin de ne oldu.

Nefreti hırsı düdükten öttüren
Nasıl bir fil ki; Dünya’yı götüren
Bir sırça köşkünde, bin gül bitiren
Gönül sarayın, kırdın da ne oldu.

Doğduğun gün ağla, ölürken güle
Sular akıp gider, habire göle
Nice harman savur fırtına, yele
Acı, tatlı gün, gördün de ne oldu

Yunus bu güne bak; tanırsın acı
Kardeş bilenlerde, her daim bacı
Nice soysuzlar, giyerde tacı
Gönlünü yere, serdin de ne oldu