Ümidim var Şiiri - Erdal Sakarya

Bilinmez, bilinmez perde ne zaman,
Ne zaman açılır derde ne zaman.
Belki de açılır cennet kapısı,
Gülerim,söylerim, nerde? Ne zaman?
Söyle gönlüm ne istersin şu benden,
Feryat figan dökülüyor dilimden.
Ne bir selam ne gözyaşı gidenden. ümidim yar,ümidim var sevenden.
İlkbaharda sonbaharda bendedir.
Yapma dostum tek ümidim sendedir.
Getir artık cennet gibi bir gönül,
Halden hale,dilden güle bir gönül.
Bende hal yok ne? var ise sende can,
Derman sensin, derdimdeki derde can.
Gülistandan güllerinden isterim,
Ben seninle ümidimi beslerim.
Madem ümitsizlik kapalı sende,
Kapında yalvarır dururum bende ...