Ümidi Yitirmemek Şiiri - Muhammed Okay

Ey hüznün en koyu rengi,
Ey yalnızlığın son adresi,
Ey sevdanın kadim yolcusu
Bilesin ki bu yol dağlar dolansa da
Bilesin ki bu yol uçurumlara dayansa da
Bu yürüyüş çıkmaz sokaklarla kuşatılsa da
mutlak surette varacaktır vuslata...
İşte o zaman bir başka dilden,
bir başka sesten söyleyeceksin
geceye fısıldadıdığın tüm sözleri...
Bir başka renkten gökyüzüne sereceksin
sevincin bütün renklerini.
Ey sevmenin acemisi,
Ey özlemin ustası,
Ümidini soldurma
göğüs kafesinden son kuşlar da uçup gittiğinde...
Umudunu yitirme
karanlığın nabzına çöktüğü vakitlerde...