Ümidi Kestim Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Öyle bir gün değil ayları yıla
Katıp senden öyle ümidi kestim
Bende son kalanı sağa hem sola
Atıp senden öyle ümidi kestim

Kulak asmayınca şuur pendime
Eklendi dilinden düşen derdime
Yetmezmişsin gibi kendi kendime
Çatıp senden öyle ümidi kestim 

Zehirli meyveyi kahır dalından
Her acıyı kase kase elinden
Cehennem nârını nankör dilinden
Tadıp senden öyle ümidi kestim

Derdin üstüne hep çile yamadım
Ne yaptıysam asla yaranamadım
İsnat çamuruna hep adım adım
Batıp senden öyle ümidi kestim 

Sorguladın durdun hep niyetimi
Rol kestin oynadım aşktan yetimi
Onur pazarında şahsiyetimi
Satıp senden öyle ümidi kestim 

Kalmamış sevgiden eser kanında
Hislerin körelmiş nefsin yanında
Efkar ateşinin gam dumanında
Tütüp senden öyle ümidi kestim
 
Hakk nasip etmesin artık sevmeyi
Gözüm görmez bundan sonra kimseyi
Elimin tersiyle şöyle her şeyi
İtip senden öyle ümidi kestim