Alihoca/Ulukışla/NİĞDE
karamsarlık, omuzlarımdaki yük “kurşun ağırlığınca”…
çaresizlik, göz bebeklerimdeki kara…
ümit, bir derin dondurucuya seralanıp konmuşken;
sanılmasın ki arada bir parlayınca
içimizdeki kor / ateş yangınlara verdik ara!
mümkün mü hayata dönmek bunca ağır yanmışken? ! .
Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Devamını Oku
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
umudun dondurucuda seralanması..... yaşamdan cıkmamalı ,onsuz kalmak fikri bizi yıkabileceğini tekrar hisettim,ne güzel bir duygu umudun canlanması,ve satırlarınızda ümide kavuşmanın hazzını tazeledim.kendi adıma hisettirdiklerinize teşekkür ederim
Güzel olmuş Ahmet Bey. Ümitler hep yeşil kalsın yüreklerde...Tebrikler. Sevgiler
Kutlarım...
İnsan ümit ettikçe yaşarmış...
Ümitlerin bittiği yerde, hayatta bitermiş.
Yepyeni ümitler sizi bağlasın...
Saygılar....
karamsarlık, omuzlarımdaki yük “kurşun ağırlığınca”…
çaresizlik, göz bebeklerimdeki kara…
__Kaleminiz hiç susmasın....Tebrikler..
Üstadım..vallahi değerli kaleminiz şahlanmış bu şiirde...Tebrik ederim..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta