Ümid ve güman Şiiri - Sevinc Arzulu

Salım-salxım ümidlərim asılıb,
Əl atıb da bir dərənim yox.Neynim.
Gümanlarım məğlub olub, basılıb
Bir təsəlli göndərənim yox.Neynim.

Yoldaş olub ümidlərim gümana,
Addım-addım gedirlər hey irəli.
Çox qorxuram, düşərlər boz dumana,
Qucaqlayar onları hicrin əli.

Ümidimin boymu bükük qalmasın,
Suya düşsün gümanımın qorxusu.
Insan oğlu boş xəyala dalmasın,
Titrəsin burnunda vüsal qoxusu.

Həyatımın səhvəsini yazanda,
Qələmi qırılsın qara həsrətin.
Ümidim uşaq tək yolu azanda,
Rast gələr gümana.Bəlkə də çətin.

Iki doğma qardaş..Ümid və güman,
Hər insan həyatın bəzəyib keçər.
Fərəhim, sevincim coşqun bir ümman,
Biri o birinə bənzəyib keçər.