Ümid Allah'a Şiiri - Mustafa Arpa

Bir deri,bir kemik dünyaya geldim,
Ne sana,ne cana canım Allah'a.
İki bez parçası kefeni bildim,
Ne sana,ne cana canım Allah'a.

Bir ramak doyumdur doyumsuz hayat,
İster ramakda kalk,istersen de yat,
Mübtela olma bak,hayat çok bayat,
Ne sana,ne cana canım Allah'a.

İster ruküde öl,ister secde de,
Ebed zikirler gör fani gecede,
Sır odur ki,birtek nefes hecede,
Ne sana,ne cana hasretim Rab'ba.

Kim için soluduk biz her nefesi,
Her nefeste zahir kudretin sesi,
Bedenler bir kuştur,dünya kafesi,
Ne bana,ne cana dayan Allah'a.

Pinhan gözyaşlarını dökmemiş isen,
Dökersin ateşte ahh bir bilsen,
Ümittir,son anda Hak diyebilsen,
Ne sana,ne cana ümid Allah'a.

Ya Zabani'yi gör yada Vildan'ı,
Kapı tokmağını odur tutanı,
Çilingir ediyor amel insanı,
Ne ona,ne buna muhtacız Hak'ka.

Hak için yazıpda çizmedik mi hiç?
Cihat meydanında tozmadık mı hiç?
Öyleyse cehennem kaynarını iç,
Ne sağa,ne sola kurtuluş Hak'ka.

Şu Yunus'un aşk-ı sohbetine bak,
Hak aşkından yanmış,yanmış el,ayak,
Olamayız ki o ayakta tırnak,
Ne ele,ayağa muhtacız Rab'ba.

Türk olsun,hint olsun,isterse arap,
Temeli bozuksa bozuksa o bina harap,
İman yapımızı Sen koru Ya Rab!
Ne bana,ne cana güven Allah'a...

(10.02.2001)