Düşlerimiz çiçek açar mı, beton yığınları arasında?
Gökyüzüne uzanan ellerimiz, umut dolu bir yol mu çizer?
Biriktirdiğimiz dertler, yüreğimizdeki çatlaklardan sızan su gibi,
Ve hayallerimiz, denizler kadar derin, gökyüzleri kadar geniş.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta