Umduğu oldu Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Güzel duygulara zaman mı kaldı?
Ölüm geldi, kinler bizleri buldu.
Hani? Hak eviy di insanın kalbi
Hak terketti evi, şeytanlar doldu.

Ortalık bulanık, tozda dumanda
İnanç ve imanlar şekte, gümanda
Kıyamet koparmış ahir zamanda
Halbuki insanlık insanda öldü.

Farkında değiliz biter sermaye
Vicdanlar başlar mı hakkı görmeye?
Müflis muhtaçmıdır? Hesap verrmeye
Sermayeden geri acep ne kaldı?

Zalim akla sahip, mazlum uyuyor
O uyurken alem gözün oyuyor
Cehli nimet bilip şükre doyuyor.
Sanki doymuş gibi gaflete daldı.

Bir gün, kış bahara elbet dönecek
Yürekleri yakan ateş sönecek
Karanlığa doğan güneş inecek
Durmuşoğlum umdu, umduğu oldu.