Çoğun dönerken eve
loş bir sokağından geçerim
eski kentin,
yansır su birikintilerinde solgun
ışığı birkaç sokak fenerinin
ve hep kalabalıktır yol.
Sen bir piliç gibisin
taze ve beyaz.
esince rüzgâr, tüyleri karışan
su içerken boynunu eğen
ve toprakta eşinen
ve yürürken
Bir keçiyle konuştum
yalnızdı çayırda
bağlıydı
doymuştu otla
ıslanmıştı yağmurla
meleyip duruyordu orda.
Dolaşıp durduk bütün öğleden sonra
iki yaşamı bir yapacağımız bir yer arayarak
Gürültülüydü yaşam, ergindi, düşmandı
gençliğimize gözdağı veriyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!