Umay Sessiz Şiirleri - Şair Umay Sessiz

Kursağımda kaldı tadı senliğimin..
Ne oluşun ne de yokoluşun silemedi paslı damak zevkimi..
Kilitlenmiş arzuların başkaldırdığı bir isyan var adeta bedenimde..
Panikatak nöbetlerinde sevdam..
Bencil,tutkulu ve bir o kadar da korkulu..
Sensizliğin hüznünü çekiyorum içime antidepresan niyetine..

Evet evet sana..
Bu yazı sadece sana..
Küçücük dünyamda beni eksenine alan merkezim sana sesleniyorum..
Bırakılmışlığın ve terkedilmişliğin rotası şaşmış kelimelerimin isyanı bu yazı aslında..
Kurgulanmış bir düzene başkaldırırken silinip gitmişiz ikimizde hiç farkında olmadan..
Ellerimiz kopmuş,ellerimiz üşümüş,ellerimiz terkedilmiş hiçliğimizde..

Sensizliğin kokusunu salıyor tüm tütsüler yüreğime..
O loş ışıklı sokaklarda arıyorum seni..Seni değil belki de gölgeni..
O bile kalmadı ki gidişinin ardında..
Yastığıma sinmiş karışık bir koku ile avutuyorum kendimi..
Biraz parfüm,biraz ter,en çok da Sen..
Yıkamıyorum..Değiştirmiyorum da..Bende kalan son zerrelerini yitirmek istemiyorum belki de..

Saçmalıyorum..
Yine kendime kastım var bu gece..
Herşey boş herşey anlamsız herşey zifir..
Ötenazi yapasım var düşlerime..
Bir bir yok edesim tarihe gömesim var..
Keşkelerimi ardarda dizdiğim bir urgan var boynumda..

Tut elimi..Kopar artık karanlığımdan beni..
Gri hücrelerle bezenmiş soluk bedenlerden arındır..
Neydi..Nasıldı diye sorgulama..!
Sadece yüreğini aç bana..
Ağır hezimetlerden bitap düşmüş ruhumu okşa hadi..
Kasma..Zorlama da..Sadece okşa..!

Aralasam gözlerimin pusuna bürünmüş penceremi usulca sokulur musun geceme..?
Dönsem yüzümü rüzgara..
Çeksem bana sunduğu kokuyu,'seni' taa içime..
Islansa dudaklarım özleminin akıttığı gözyaşlarıyla..
Silüetin canlanıp siler mi parmak uçlarıyla..?
Sokulsam usulca koynuna..