Umarsızca Umutsuzluğum (milad)

Bazen kendini sınamak istersin, neler yapabileceğini bildiklerini gerçekleştirmek...
Her şey önündedir ve sadece yapmak kalmıştır geriye...
Biz yine her imkana rağmen çoğunlukla buna karşı koyamayıp, istediğimiz şeyi yaparız...
Bazen istediğimiz gibi olur sonuç, bazen de keşkeler kaplar etrafımızı...
Bu yollardan herkes geçmiştir neredeyse, aklı, bilinci yerinde olan herkes...
İşin asıl ilginç tarafı imkanlara rağmen, teşfiğe rağmen hiçbir şey yapmayanlar...
Senin gibi, onun gibi hatta benim gibi...
Yapmak istemiyoruz, sebebi vardır, yoktur ama sadece o anda yapabileceğimizi bilsek bile yapamıyoruz, yapmıyoruz, siz hangi terim ile tatmin olacaksanız...
Amacım ise bu yazımda ne ikna etmek birilerini ne de gereksiz şeyleri kabullenmektir...
Tek isteğim özgürlüğüm için, hayatım için, kısacık bir mutluluk için kendi kendime zincirlerimi kırıp yaşayabilmektir...
Bırakın da bu alacağımız kararlara başka birileri karışmasın, seçeneklerimizi başkaları seçmesin, yollarımızı başkaları çizmesin...
Belki şimdiye kadar böyle oldu, hatta bundan sonra da böyle devam edecek, bilemeyiz...
Zaten bilseydik geleceğimizi, hiçbir şeye bu kadar tutunamazdık hayatta ama bu kendi başına bambaşka bir konu...
Özetle, yapmayın, kastım ise bundan yapmama alışkanlığınızdan vazgeçin ve yaptıklarınızla en azından tarihe kazıyın isminizi...
Derler ya kimse diğer başarılı olanlar gibi olamaz, evet bu doğru, biz... Biz daha iyisi hatta en iyisi olacağımız için bu söz söylenmiştir, söylenmesi de lazım...
Nereden bakarsanız bakın şahsen ben bahanelere tutunmaktan, beklemekten, vazgeçmekten sıkıldım...
İster kabullenin, ister kabullenmeyin ama bu düşünce içinde sadece kendim de olsam en azından bu düşünceyi biri olsun yaşatmış olması için her şeyi yapacağım...
Umarım umarsızca umutsuzluğum, uğurlu bir umuda dönüşür.