Hayattan Sıkılan İnsanların Kaşifligini Yapiyorum
Bu Kararmis Dünyada,
Elimde Bir Kandil,
Kararmamis,
Hissizlesmemis,
Umut Yürekli İnsanlar Ariyorum...
Arsizlasmis Suratları...
Ve
İffet Perdelerini Elalemin Elinde Oyuncak Yapmis İnsanlar Taniyorum,,
Hayir... Hayir...Onlardan Nefret Etmiyorum,
Onlari Birer İbretlik Hadise Görüyorum
Ve,
Onlara Sadece Dua Ediyorum,
İnsanlar Neden Hep Kolay Kandirildi?
Yada Neden Hep İşine Geldiği Gibi Davrandi?
Beynindeki Kompleksi Yapinin İçinde Boğulmak Yerine..
Kalbindeki Bos Odalarda Yalnizligın tercihini yaptı..
Ve Sessizligin Ucundakı Huzuru Neden Bulmadı?
Neden Beyin Ve Kalp Hep Harp Etmek Zorunda Kaldı?
Umarsızca Aramalarim Beni Hep Sonsuzluğa Götürdü..
Hayallerim Beni Tuttu Bilmediğim Bir Yere Götürdü,
Bir Takaya Takti Umutlarımı Deniz Aldi Goturdu,
Kayıt Tarihi : 12.11.2014 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Doğan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/12/umarsizca-agrilar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!