Sevdan sağanagında ıslandım..ıslandım!
Yüreğimi astım bulutlarına,
Kuruyup mutlulugun hazzına varsınlar diye
Kupkuru bir yaprak gibi düşüverdi bagrına toprağın.
Sen gülistanda yıkarken umutlarını,
Ben gül yapragına düşen bir şebnem.
Umarsız umutların ucsuz ummanında,
Soluksuz koşar üryan benliğim.
Hayalimde değilsin,
Düşlerimde saklamadım.
Yaşattıgım varlıgındı sadece yüreğim de,
Bir tutam umuttun serpildin yüreğime,
Sevdan yeşerdi,yeşerdi gün geçtikçe.
Ve....
Bir şafak vaktiydi,
Varlıgını yoklugun tutsak kılarken.
Ansızın yatagımdan fırlayıp gittiğimde,
Dur,,dur...!
gitme... diye,
Haykırmanı o kadar çok bekledim ki........
Musa AtaçKayıt Tarihi : 22.9.2010 19:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Musa Ataç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/22/umarsiz-umutlarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!