Yapayalnız kalacaksın
gecenin ortasında,
ses yok
seda yok
yanlızca kalbinin
sesini duyacaksın
böyle zamanlarda.
Sen yanlız şövalyeler gibi
tek başına
aldığın yenilgileri düşüneceksin.
O,
keyif alacak
seni tutuşturduğu
zaman çıkan
alev çıtırtısından.
Sen,
acı çekeceksin
yapayanlız
o, umarsız
sen yanarken Kerem gibi
o hep ama hep
umarsız.
u
mar
sız.
Kayıt Tarihi : 22.3.2002 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Meydan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/22/umarsiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!