Umarsız Sevda Şiiri - Günay Bozkuş 2

UMARSIZ SEVDA
Umut; hasta güvercin. yüreğinde canlanmaz
Dondurur, bakışının ayazı, hislerimi
Lakin gönlüm şakidir,ne desem de arlanmaz
İncitir gururumu, çekmez kaprislerimi

Ne kadar geç kalmışım, ne kadar yorulmuşum
Ne kadar yaklaştıysam ,o kadar savrulmuşum
Boş bir çerçeve için, ne hayaller kurmuşum
Dağıtmaz saçlarının rüzgarı sislerimi

Ruhumu nokta nokta saran bir hasretlik var
Nerede kaldın diye soran bir hasretlik var
Çaresizce bekleten yoran bir hasretlik var
Seyreder yangınımı ,korumu,islerimi

Ne söyler ne de anlar bu benim ahraz gönlüm
Merhamet yok cananda uslansan biraz gönlüm
Bu sevdanın derdi çok sefahatı az gönlüm
Kurutur ayazında gonca nergislerimi.

Hoyrat bir düştü sevdam, isyankardı deliydi
Okyanusun en dibi, sahranın aleviydi
Bir bir yırtıp savuran, Vefasızın eliydi
Albümlere gizlenmiş solmuş akislerimi