UMARSIZ SABAHLAR...!
Gecenin tüm ayazına rağmen sabahın olacağını düşünmüştü Çınar..!
Önünde koskoca bir tarih yatıyordu, ne çok fırtınalar, karayeller, lodoslar, ihanetler görmüştü o, hiçbirine benzemiyordu bu çocuk.
Her an bir yerleri kırılıyor, ebedi vahasının özlemi ile aldırmıyordu.
Bütün çabası sabahın olacağına dair anılarıydı, üşümesinler diye sıkıca dolamıştı dallarını, ağırlaşan yorgun gövdesine.
Denizin yamacında öylece yalnız ve mağrur.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
