UMARSIZ SABAHLAR...!
Gecenin tüm ayazına rağmen sabahın olacağını düşünmüştü Çınar..!
Önünde koskoca bir tarih yatıyordu, ne çok fırtınalar, karayeller, lodoslar, ihanetler görmüştü o, hiçbirine benzemiyordu bu çocuk.
Her an bir yerleri kırılıyor, ebedi vahasının özlemi ile aldırmıyordu.
Bütün çabası sabahın olacağına dair anılarıydı, üşümesinler diye sıkıca dolamıştı dallarını, ağırlaşan yorgun gövdesine.
Denizin yamacında öylece yalnız ve mağrur.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
