UMARSIZ HOŞGÖRÜM
Ah benim umarsız hoşgörüm!
Camdan kalbini kırarlar böyle
Meğer başını yaslacağın bir omuzun hiç olmamış
Kanayan dizini hiç kimse sarmamış
İçindeki yangına kimse su serpmemiş
Bilemediler ki kırılan kalbin sesini sadece melekler duyar.
Umarsız hoşgörüm!
Bak hoş gördüklerin sana neler bırakmış.
Suyu çekilmiş bir beden
Ölüye benzer bir ten.
Bir vefalı O çıkmış eskimiş radyodan eskimemiş ağıtlar...
N.A.G
Kayıt Tarihi : 11.11.2020 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Melankoli
![Necla Arpa Gülaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/11/umarsiz-hosgorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!